Agenda

De ontwikkeling van de vestingbouw en het ontstaan van politiek/militaire grenzen in Vlaanderen.
In Zeeuwsch-Vlaanderen tref je vestingwerken aan uit verschillende tijdsperiodes. Vanaf de tijd van de Romeinen tot en met de periode van de Koude Oorlog vind je overblijfselen en/of sporen van verdedigingswerken in het landschap. De vestingsteden, forten en linies die gedurende de tijd van de Tachtigjarige Oorlog zijn aangelegd, zijn het best vertegenwoordigd en springen ook het meest in het oog. Water werd veelvuldig door de Republiek der 7 Provinciën (de noordelijke opstandige gewesten) gebruikt als verdedigingsmiddel en aanvalswapen. Op diverse plaatsen werden dijken doorgestoken en/of sluizen open gezet waardoor zeewater het achterliggende gebied binnenstroomde. Door de werking van de getijden ontstonden er geulen in het landschap.  Langs de geulen werden door de strijdende partijen forten en liniedijken aangelegd. Steden werden voorzien van aarden vestingwallen en bolwerken. Natuurlijke grenzen werden politiek/militaire grenzen. De Republiek der 7 Provinciën probeerde de kerngewesten Holland en Zeeland te beschermen met een militaire bufferzone die vanaf Groningen tot tegen de kust van Vlaanderen liep. In dat kader werd tussen 1583 en 1645 het noordelijke deel van Vlaanderen veroverd. Met de vrede van Munster in 1648 werd dit gebied, het huidige Zeeuwsch-Vlaanderen, definitief aan de Noordelijke Nederlanden toegevoegd.  

Reserveren tot 2 dagen voor datum lezing

De lezing wordt gegeven in:
Jeugdgebouw, Koninginnestraat 3, IJzendijke